ငွက္တစ္ေကာင္ ရွိတယ္ .....
သူ႕ရင္ဘတ္က ကြဲေနတယ္ ......
မိတ္ေဆြ .....
သူ႕အသံကို နားေထာင္ၾကည့္ပါ ။

Wednesday, 19 December 2012

လမင္း .... သို႔ ေပးစာ



လြမ္းတယ္ …… မသီတာ။
ေကာင္းကင္က  ေၾကြက်လာတဲ႔ ဥကၠာပ်ံအလင္းတစ္စဟာ
ကမၻာေျမျပင္ရဲ႕ ဘယ္ေနရာကိုက်ေရာက္မယ္မွန္းသိခြင္႔မရတဲ႔ အျဖစ္မ်ိဳးနဲ႔ ….
ကၽြန္ေတာ္မသီတာကို လြမ္းမိတယ္။
တစ္ခါတစ္ေလမဟုတ္ပါဘူး ….  မသီတာ
ျမဲတမ္းပါ ……။
မသီတာရဲ႕ နာမည္ဟာ မသီတာမဟုတ္ေပမဲ႔ မသီတာလို႕ပဲေခၚပါရေစ။
နာမည္ကိုေတာင္မွန္ေအာင္မစံုစမ္းနိုင္ပဲနဲ႕ …. လို႔မ်ားထပ္ေျပာဦးမွာလားမသီတာ။
အဲ႔ဒီလို … အေသးအဖြဲေလးကအစ သတိရေနတတ္တဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ၾကီးမားခမ္းနားတဲ႔
မသီတာရဲ႕ဘ၀မွာ ဘာေၾကာင္႔ပါ၀င္ခြင္႔မရခဲ႔တာလဲ …..။
ထပ္မေမးေတာ႕ပါဘူး …. မသီတာ
ထပ္ေမးရင္း …. ထပ္ေျဖရင္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာပဲ ခံစားရလို႔ပါ။
ကုမုျဒၷာၾကာဟာ လေရာင္နဲ႔မွပြင္႔သလိုမ်ိဳး
ကၽြန္ေတာ္႔ အခ်စ္ေတြကလည္း မသီတာနဲ႔ေတြ႔မွ နိုးထခဲ႔ရတာပါ။
ေတေလတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေဆာင္းညရာဇ၀င္မွာ ….
သီတာမည္ေသာပန္းကေလးတစ္ပြင္႔ ထံုရီသင္းပ်ံ႕ခဲ႔ဖူးပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္က …..  ခ်စ္ရသူပါ မသီတာ။
တည္ျငိမ္ေအးခ်မ္းတဲ႔ မသီတာရဲ႕ေရွ႕ေမွာက္မွာ ဒူးေထာက္ခဲ႔ရတဲ႔ေကာင္ပါ။
အခ်စ္ကို ဖက္ရွင္စာအုပ္ေလာက္ေတာင္ စိတ္မ၀င္စားတဲ႔ ….. မသီတာနဲ႔
အခ်စ္ကို ျမတ္နုိုးတန္ဖိုးထားတတ္တဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ ဇာတ္လမ္းမွာ
ဆံုမွတ္ဆိုတာ ရွိနိုင္ပါဦးမလား …။
ေျပာမဲ႔သာေျပာေနရတာပါ ..။မသီတာကေရာ ….. ကၽြန္ေတာ္႔ကိုသတိမွရပါေသးရဲ႕လား?
ႏွင္းေတြေ၀တဲ႔ ညေတြတိုင္း အိမ္ေရွ႕မွာ ဂစ္တာလာတီးတတ္တဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔အေၾကာင္းေတြးေနမလား …
အလုပ္ျပန္ေနာက္က်တိုင္း လမ္းထိပ္ကအုတ္ခံုမွာ ထိုင္ေစာင္႔ေနတတ္တဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ကို ရွာေနမလား ……
ဒါမွမဟုတ္ …..
ကၽြန္ေတာ္မရွိတဲ႔ ကမၻာဟာ ျငိမ္းခ်မ္းတယ္ဆိုျပီး ေပ်ာ္ေနမလား ….။
ကိုယ္႔မ်က္လံုး ကိုယ္မွိတ္ျပီး ကိုယ္႔စိတ္နဲ႔ ကိုယ္႔အိပ္မက္ကို မက္တာေတာင္ ….
မသီတာနဲ႕ဆံုေအာင္မမက္နိုင္ဘူး။
အဲ႔ဒီလို …. ကံၾကမၼာက မ်က္ႏွာသာေပးခံခဲ႔ရတဲ႔ေကာင္ပါ … မသီတာ။
မသီတာရဲ႕ …. ပံုရိပ္ေတြ
မသီတာရဲ႕ ….. အသံေလးေတြ
ျပန္ေတြးရင္း …. ျပန္ျမင္ေယာင္ရင္းနဲ႔
အလြမ္းေတာမွာ … ကၽြန္ေတာ္မ်က္စိလည္ေနပါျပီ။
တကယ္ေတာ႔ …..
သံေယာဇဥ္အိတ္အေပါက္နဲ႔ … ရင္ခုန္သံေတြကို
ကၽြန္ေတာ္ေကာက္ခဲ႔မိတာပါ …. မသီတာ။
ဒါေပမဲ႔ ….
ကၽြန္ေတာ္ဆက္ခ်စ္ေနဦးမွာပါ …။
ေမ႔ပစ္ဖို႔ခ်စ္ခဲ႔တာမဟုတ္လို႔ … ဆံုနိုင္ခြင္႔မရွိေတာ႔ရင္ေတာင္မွ ခ်စ္ေနရဦးမွာပါ။
ျပန္ေျပာ၇၇င္ …. ကၽြန္ေတာ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ ပါးပါးေလးနဲ႔ခါးခဲ႔ရတာပါ။
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ….
ဟုတ္တယ္ .. အဲ႔ဒါပါပဲ ။
ယံုၾကည္ခ်က္ကို ေက်ာမွာလြယ္ထားတဲ႔ လူတစ္ေယာက္ …
ခ်စ္သူေရွ႕ေမွာက္ ဒူးေထာက္ခစား
ေလာကဓါးသြားဆိုတာ … သူ႔အတြက္ေတာ႔ပါးပါးေလးပါပဲ။
အညာေဒသရဲ႕ ေႏြတစ္ညမွာ
အခ်စ္ကိုစာလံုးမေပါင္းတတ္တဲ႔ ခ်စ္သူအတြက္
ကိုယ္တိုင္ေလာင္ျမိဳက္ခဲ႔ရတယ္ …။
ခ်စ္သူရဲ႕ စကားတစ္ခြန္းဟာ မီးဥၾသသံပါပဲ။
လမ္းမေလွ်ာက္တတ္ခင္ လမ္းေပ်ာက္ခဲ႔ရသူမို႔
မတ္တတ္ရပ္ရမွာကိုပဲ ေၾကာက္ေနပါျပီ။
သတိရတယ္ ….. မသီတာ ….
ဒီစကားကို ထပ္ေျပာရမွာပါပဲ …
မသီတာနဲ႔ ေ၀းခဲ႔ရတဲ႔ရက္ေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္႔ဘ၀ အေမွာင္ေန႔ေတြပါ။
မသီတာ အနားမွာေန …..မသီတာရဲ႕ လက္ကေလးကိုကိုင္ျပီး
ေလာကခရီးကို ေလွ်ာက္လွမ္းခ်င္တာပါ။
အခက္အခဲေတြကို ၾကံဳေတြ႕ခဲ႔မယ္ဆိုရင္ေတာင္ ….
ခ်စ္သူကိုရင္မွာပိုက္ ဓါးထုတ္ျပီးတိုက္ပစ္လိုက္မယ္။
အခ်ိန္ကာလ တစ္ခုဟာ …. လူတစ္ေယာက္ကို
သူတတ္နိုင္သေလာက္ေတာ႔ ေျပာင္းလဲနိုင္ပါတယ္ ။
ေတြေ၀မေရရာတတ္တဲ႔ ….
မေရာင္ရဲနိုင္တဲ႔ ….
ထင္ရာလုပ္တတ္တဲ႔ ….
ကၽြန္ေတာ္ အေရခြံလဲလိုက္ပါျပီ …. မသီတာ။
တစ္ေန႔ေန႔ ….
မေ၀းေတာ႔တဲ႔ …. တစ္ေန႕ေန႕မွာ
ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ျပန္ခဲ႔မွာပါ …။
မသီတာကို သိပ္ခ်စ္တဲ႔ …
ခ်စ္သူရဲ႕လက္ကိုကိုင္ ဘ၀ကို ရင္ဆိုင္မဲ႔ လူတစ္ေယာက္
မသီတာ အနားကို ျပန္ေရာက္လာေတာ႔မွာပါ ။
( ေျပးခ်င္ရင္ ေျပးလို႔ရေအာင္လို႔ ၾကိဳသတိေပးတာ )
ဒါပါပဲ …. မသီတာ
တစ္ခါတုန္းက …. လူတစ္ေယာက္ကို
မေမ႔ေသးဘူး ဆိုရင္ေတာ႔
ၾကိဳေနလိမ္႔မယ္လို႔  …… ေမွ်ာ္လင္႔ပါတယ္ ။
ေမွ်ာ္ …. လင္႔ …. ပါ …..တယ္။

Friday, 2 November 2012

လေရာင္မူးလို႕ ေၾကြတဲ႔ပန္း

လေရာင္မူးလို႔ ေၾကြတဲ႔ပန္း

အဲ႔ဒီညမွာ…
ေကာင္းကင္ၾကယ္ေတြမ်က္လႊာမွိတ္လို႔
ကိုယ္တိတ္တိတ္ကေလးငိုေနခဲ႔တယ္ ။
အသည္းကြဲတယ္ဆိုတာ…
ကိုယ္႔အတြက္ေတာ႔
ကေနၾက ျပဇာတ္တစ္ပုဒ္ပါ ။

ေမ႔လိုက္ေတာ႔ … ညီမေလးေရ
ကမၻာေျမေပၚျဖန္႔က်က္ထားတဲ႔အလြမ္းေတြ
တို႔ အတူတူစားသံုးရင္းနဲ႔
ေ၀းလိုက္ၾကပါစို႔ ။
ကိုယ္႔ရာဇ၀င္ ခပ္က်ဲက်ဲကို
ငရဲမီးထဲတြန္းခ်လိုက္မယ္ ။

ကေလးေရ ….
သံေယာဇဥ္ဆိုတာ
ရုန္းေလျငိေလ ပင္႔ကူအိမ္တစ္ခုပါ ။
မင္းမ်က္၀န္းတစ္ညိႈ႕မွာ
ကိုယ္႔ပင္လယ္တိမ္းေမွာက္
ႏွလံုးသားအိတ္အေပါက္နဲ႔
ရင္ခုန္သံေတြေကာက္ခဲ႔မိတယ္ ။

စံပါယ္ဖူးေလး
ကိုယ္ … မခူးခဲ႔ဘူး
ဒါေပမဲ႔ …
ရူးခဲ႔ရျပီကြယ္ ။

ေဆာင္းညမ်ားရဲ႕
အျဖဴေရာင္ဘုရင္မေလးေရ ….
ကမၻာေျမကိုထာ၀ရအုပ္မိုး
ကိုယ္႔ရင္ကိုအိပ္မက္ဆိုးေတြမေပးပါနဲ႔ ။

မာနတစ္လက္နဲ႔
ေလာကကိုခုတ္ထစ္
အနာဂါတ္ကိုထုဆစ္ဖို႔
ကိုယ္ခပ္ရဲရဲေလွ်ာက္ခဲ႔တယ္ ။
ေျမကမၻာမွာေတာ႔
အနီေရာင္ညေနခင္းေတြ
အေနာက္စပါးေတာထဲနစ္ျမဴတ္
ျပကၡဒိန္တစ္ရြက္ဆုတ္လိုက္ျပန္ျပီ ။

သူတို႔ကိုၾကည္႔ပါ
ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ ဆင္ျခင္ပါ
အမွန္နဲ႔ အမွားၾကားဗ်ာမ်ားရဦးးမယ္ ။

ခမ္းနားမႈကိုေသာက္ဖို႔
ေငြဘယ္ေလာက္လိုမလဲ
ရာဇ၀င္မလိုဘူး
လူရာ၀င္ဖို႔ပဲလိုတယ္

ဒီလိုနဲ႔ …
လွ်ပ္စီးမလက္
မုန္တိုင္းမထန္ပဲ
ကိုယ္တို႔ေ၀းခဲ႔ၾကျပီ ။
တစ္ရက္ …
ႏွစ္ရက္ …
…………..
……………
…………..
မင္း … ရက္စက္လြန္းခဲ႔တယ္ ။

ဘာသာမဲ႔ စကားေတြနဲ႔
ျပာရီေထြးဖက္ …
ေနာက္ေန႔မနက္မွာ
တို႔ေ၀းေတာ႔မယ္ ။



ကေလးေရ …
ခြဲျပီးတစ္ေန႔
လမ္းမွာေတြ႔ရင္
ႏႈတ္မဆက္ေၾကးေနာ္ ။
( မင္းေဘးမွာ ပိုင္ရွင္ပါရင္ေပါ႔ )

ကိုယ္ကေတာ႔ …
သမုဒယျမိဳ႕ရိုးအျပင္ဘက္
ေတာင္ခါးပန္းထက္မွာ
ငွက္ေတြလႊတ္ရင္း ေ၀ေနဦးမယ္ ။
မင္းေမြးတဲ႔ရက္
လက္ခ်ိဳးေရတြက္
မပ်က္မကြက္ ဆုေတာင္းေနမယ္ ။                      

တိုက္ဆိုင္မႈမရွိေပမဲ႔
တိုင္ပင္စရာေတြေပၚတဲ႔အခါ
မင္းကိုသတိရေနမယ္ ။
အား …… ကို ………ၾကီး .… လို႕
အသံရွည္ေတြ ၾကားတဲ႔အခါ
ညေလးတစ္ညကို
တစ္ကိုယ္တည္းျဖတ္သန္းရတဲ႔အခါ
ကိုယ္ … ကေလးကို သတိရေနဦးမွာပါ ။

မီးနီျပရံုနဲ႔
မျဖတ္သန္းရ … ဆိုတဲ႔အသိဟာ
ေလာကျပဇာတ္ကိုကျပရာမွာ
မလံုေလာက္ေသးဘူးဆိုတာ
ကိုယ္ နားလည္သြားျပီ ။
မနက္ျဖန္ခါ …
ဒါမွမဟုတ္
ေနာင္လာမဲ႔ မနက္ျဖန္မွာ
ကိုယ္႔ရင္မွာလင္းမဲ႔ၾကယ္တစ္ပြင္႔
မင္း ျဖစ္ခ်င္ရဲ႕လား ။

နံနက္ခင္းမွာ ေတးဆိုပါ
ညေနခင္းမွာ ႏႈတ္ဆက္ပါ
လေရာင္ေတးနဲ႔ အိပ္ရာ၀င္ပါ
မင္းရဲ႕ေကာင္းကင္လင္းပႏိုင္ပါေစ ….

ဒါပါပဲ …
တစ္ခါတုန္းက ….
ကိုယ္႔ရင္ဘတ္ထဲမွာ …
လမင္းကေလး သာခဲ႔ဖူးတယ္ ….
လ မင္း က ေလး သာ ခဲ႔ ဖူး တယ္ . . . .
လ  မင္း  က  ေလး  သာ  ခဲ႔  ဖူး  တယ္ . . . . ။

                                    လင္းေသာ္