ငွက္တစ္ေကာင္ ရွိတယ္ .....
သူ႕ရင္ဘတ္က ကြဲေနတယ္ ......
မိတ္ေဆြ .....
သူ႕အသံကို နားေထာင္ၾကည့္ပါ ။

Wednesday, 19 December 2012

လမင္း .... သို႔ ေပးစာ



လြမ္းတယ္ …… မသီတာ။
ေကာင္းကင္က  ေၾကြက်လာတဲ႔ ဥကၠာပ်ံအလင္းတစ္စဟာ
ကမၻာေျမျပင္ရဲ႕ ဘယ္ေနရာကိုက်ေရာက္မယ္မွန္းသိခြင္႔မရတဲ႔ အျဖစ္မ်ိဳးနဲ႔ ….
ကၽြန္ေတာ္မသီတာကို လြမ္းမိတယ္။
တစ္ခါတစ္ေလမဟုတ္ပါဘူး ….  မသီတာ
ျမဲတမ္းပါ ……။
မသီတာရဲ႕ နာမည္ဟာ မသီတာမဟုတ္ေပမဲ႔ မသီတာလို႕ပဲေခၚပါရေစ။
နာမည္ကိုေတာင္မွန္ေအာင္မစံုစမ္းနိုင္ပဲနဲ႕ …. လို႔မ်ားထပ္ေျပာဦးမွာလားမသီတာ။
အဲ႔ဒီလို … အေသးအဖြဲေလးကအစ သတိရေနတတ္တဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ၾကီးမားခမ္းနားတဲ႔
မသီတာရဲ႕ဘ၀မွာ ဘာေၾကာင္႔ပါ၀င္ခြင္႔မရခဲ႔တာလဲ …..။
ထပ္မေမးေတာ႕ပါဘူး …. မသီတာ
ထပ္ေမးရင္း …. ထပ္ေျဖရင္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာပဲ ခံစားရလို႔ပါ။
ကုမုျဒၷာၾကာဟာ လေရာင္နဲ႔မွပြင္႔သလိုမ်ိဳး
ကၽြန္ေတာ္႔ အခ်စ္ေတြကလည္း မသီတာနဲ႔ေတြ႔မွ နိုးထခဲ႔ရတာပါ။
ေတေလတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေဆာင္းညရာဇ၀င္မွာ ….
သီတာမည္ေသာပန္းကေလးတစ္ပြင္႔ ထံုရီသင္းပ်ံ႕ခဲ႔ဖူးပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္က …..  ခ်စ္ရသူပါ မသီတာ။
တည္ျငိမ္ေအးခ်မ္းတဲ႔ မသီတာရဲ႕ေရွ႕ေမွာက္မွာ ဒူးေထာက္ခဲ႔ရတဲ႔ေကာင္ပါ။
အခ်စ္ကို ဖက္ရွင္စာအုပ္ေလာက္ေတာင္ စိတ္မ၀င္စားတဲ႔ ….. မသီတာနဲ႔
အခ်စ္ကို ျမတ္နုိုးတန္ဖိုးထားတတ္တဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ ဇာတ္လမ္းမွာ
ဆံုမွတ္ဆိုတာ ရွိနိုင္ပါဦးမလား …။
ေျပာမဲ႔သာေျပာေနရတာပါ ..။မသီတာကေရာ ….. ကၽြန္ေတာ္႔ကိုသတိမွရပါေသးရဲ႕လား?
ႏွင္းေတြေ၀တဲ႔ ညေတြတိုင္း အိမ္ေရွ႕မွာ ဂစ္တာလာတီးတတ္တဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔အေၾကာင္းေတြးေနမလား …
အလုပ္ျပန္ေနာက္က်တိုင္း လမ္းထိပ္ကအုတ္ခံုမွာ ထိုင္ေစာင္႔ေနတတ္တဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ကို ရွာေနမလား ……
ဒါမွမဟုတ္ …..
ကၽြန္ေတာ္မရွိတဲ႔ ကမၻာဟာ ျငိမ္းခ်မ္းတယ္ဆိုျပီး ေပ်ာ္ေနမလား ….။
ကိုယ္႔မ်က္လံုး ကိုယ္မွိတ္ျပီး ကိုယ္႔စိတ္နဲ႔ ကိုယ္႔အိပ္မက္ကို မက္တာေတာင္ ….
မသီတာနဲ႕ဆံုေအာင္မမက္နိုင္ဘူး။
အဲ႔ဒီလို …. ကံၾကမၼာက မ်က္ႏွာသာေပးခံခဲ႔ရတဲ႔ေကာင္ပါ … မသီတာ။
မသီတာရဲ႕ …. ပံုရိပ္ေတြ
မသီတာရဲ႕ ….. အသံေလးေတြ
ျပန္ေတြးရင္း …. ျပန္ျမင္ေယာင္ရင္းနဲ႔
အလြမ္းေတာမွာ … ကၽြန္ေတာ္မ်က္စိလည္ေနပါျပီ။
တကယ္ေတာ႔ …..
သံေယာဇဥ္အိတ္အေပါက္နဲ႔ … ရင္ခုန္သံေတြကို
ကၽြန္ေတာ္ေကာက္ခဲ႔မိတာပါ …. မသီတာ။
ဒါေပမဲ႔ ….
ကၽြန္ေတာ္ဆက္ခ်စ္ေနဦးမွာပါ …။
ေမ႔ပစ္ဖို႔ခ်စ္ခဲ႔တာမဟုတ္လို႔ … ဆံုနိုင္ခြင္႔မရွိေတာ႔ရင္ေတာင္မွ ခ်စ္ေနရဦးမွာပါ။
ျပန္ေျပာ၇၇င္ …. ကၽြန္ေတာ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ ပါးပါးေလးနဲ႔ခါးခဲ႔ရတာပါ။
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ….
ဟုတ္တယ္ .. အဲ႔ဒါပါပဲ ။
ယံုၾကည္ခ်က္ကို ေက်ာမွာလြယ္ထားတဲ႔ လူတစ္ေယာက္ …
ခ်စ္သူေရွ႕ေမွာက္ ဒူးေထာက္ခစား
ေလာကဓါးသြားဆိုတာ … သူ႔အတြက္ေတာ႔ပါးပါးေလးပါပဲ။
အညာေဒသရဲ႕ ေႏြတစ္ညမွာ
အခ်စ္ကိုစာလံုးမေပါင္းတတ္တဲ႔ ခ်စ္သူအတြက္
ကိုယ္တိုင္ေလာင္ျမိဳက္ခဲ႔ရတယ္ …။
ခ်စ္သူရဲ႕ စကားတစ္ခြန္းဟာ မီးဥၾသသံပါပဲ။
လမ္းမေလွ်ာက္တတ္ခင္ လမ္းေပ်ာက္ခဲ႔ရသူမို႔
မတ္တတ္ရပ္ရမွာကိုပဲ ေၾကာက္ေနပါျပီ။
သတိရတယ္ ….. မသီတာ ….
ဒီစကားကို ထပ္ေျပာရမွာပါပဲ …
မသီတာနဲ႔ ေ၀းခဲ႔ရတဲ႔ရက္ေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္႔ဘ၀ အေမွာင္ေန႔ေတြပါ။
မသီတာ အနားမွာေန …..မသီတာရဲ႕ လက္ကေလးကိုကိုင္ျပီး
ေလာကခရီးကို ေလွ်ာက္လွမ္းခ်င္တာပါ။
အခက္အခဲေတြကို ၾကံဳေတြ႕ခဲ႔မယ္ဆိုရင္ေတာင္ ….
ခ်စ္သူကိုရင္မွာပိုက္ ဓါးထုတ္ျပီးတိုက္ပစ္လိုက္မယ္။
အခ်ိန္ကာလ တစ္ခုဟာ …. လူတစ္ေယာက္ကို
သူတတ္နိုင္သေလာက္ေတာ႔ ေျပာင္းလဲနိုင္ပါတယ္ ။
ေတြေ၀မေရရာတတ္တဲ႔ ….
မေရာင္ရဲနိုင္တဲ႔ ….
ထင္ရာလုပ္တတ္တဲ႔ ….
ကၽြန္ေတာ္ အေရခြံလဲလိုက္ပါျပီ …. မသီတာ။
တစ္ေန႔ေန႔ ….
မေ၀းေတာ႔တဲ႔ …. တစ္ေန႕ေန႕မွာ
ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ျပန္ခဲ႔မွာပါ …။
မသီတာကို သိပ္ခ်စ္တဲ႔ …
ခ်စ္သူရဲ႕လက္ကိုကိုင္ ဘ၀ကို ရင္ဆိုင္မဲ႔ လူတစ္ေယာက္
မသီတာ အနားကို ျပန္ေရာက္လာေတာ႔မွာပါ ။
( ေျပးခ်င္ရင္ ေျပးလို႔ရေအာင္လို႔ ၾကိဳသတိေပးတာ )
ဒါပါပဲ …. မသီတာ
တစ္ခါတုန္းက …. လူတစ္ေယာက္ကို
မေမ႔ေသးဘူး ဆိုရင္ေတာ႔
ၾကိဳေနလိမ္႔မယ္လို႔  …… ေမွ်ာ္လင္႔ပါတယ္ ။
ေမွ်ာ္ …. လင္႔ …. ပါ …..တယ္။